Eefje Auer: UX en Service designer bij Total Design

Met een bachelor in design, een Master in Design Informatics, haar huidige positie als UX en Service designer bij Total Design en als lector bij de Willem de Kooning Academy, weet Eefje Auer waar zij het over heeft als het aankomt op user experience en systeem denken.

“Onder anderen door de grote diversiteit in klanten heb ik het erg naar mijn zin bij Total Design. Door de breedheid aan kennis dat binnen TD wordt aangeboden, is het mogelijk om op vele niveaus rondom communicatie onze diensten aan te kunnen bieden.”

De diversiteit aan industrieën, middels onze klanten, geeft de kans om op veel verschillende niveaus kennis op te doen en in te zetten. Dat is een van de redenen waarom ik gepassioneerd ben over (Service) design; alle vragen waar je als ontwerper mee van doen krijgt zijn anders, en daarbij natuurlijk ook de mensen waar je het voor doet!
Waar ik op een moment met de Hermitage de interesse van jongeren over musea probeer te doorgronden, duik ik het volgende moment in het verbeteren van ING haar merkrepresentatie.

Ontwerp en systemen

Waar ik graag even stil bij wil staan, is de invloed van onze ‘ontwerpen’ op de omgeving.

Als designers zijn wij ons bewust geworden dat een ontwerp nooit af is, en altijd onderhevig aan de invloed van ons publiek. Als men niet reageert op de continue feedbackloops zal het aanbod vroeg of laat overbodig worden. Omdat wij ons hier bewust van zijn, wordt hier rekening mee gehouden in de ontwikkeling. Maar wat ik mij afvraag (en velen met mij), is dit nog wel genoeg?

“Digitale technologie biedt ons immens veel kansen om de waarde te leveren met een ontwerp. Er is grote transparantie over het gebruik van een product of service. We weten precies hoe wij deze data dienen te interpreteren, wanneer er (kwalitatief) onderzoek nodig is en hoe te ontwerpen voor de continue verandering. Wat dat betreft, is ‘Human-centered’ design omarmd door velen!”

“Het vakgebied ‘ontwerp’ is uitgebreid naar een verdeling in o.a.; Service design, om het veld te verkennen waar het product of de service waarde gaat leveren, UX design om de stem van haar klant te bewaken binnen het product, en visueel ontwerp, voor de uitstraling van het geheel. En dit zijn zeker nog niet de enige vakgebieden binnen ontwerp met een belangrijke rol. Ik heb grote bewondering voor het aanpassingsvermogen van het ontwerpgebied. En hoe men zich heeft weten aan te passen om waarde te leveren. Maar hoezeer we ook denken een complete dienst of product te presenteren, is mijn vraag, hebben we wel echt alle stakeholders betrokken?”

Systeem denken

Als mens, zijn wij geprogrammeerd om alles te categoriseren en classificeren. Wij geven graag betekenis aan een ‘geheel’ door alles in hokjes te plaatsen. Door het oog van verschillende specialisten vormen wij een beeld ten opzichte van de uitdagingen waar wij mee te maken krijgen.We representeren een wereld vol specialisten, allen met een eigen blik ten opzichte van (maatschappelijke) uitdagingen. Duidelijk is dat wij categoriseren om een vraag of uitdaging behapbaar te maken. En ook al heeft ons dit ver gebracht, hebben wij precies met deze methode ook een groot probleem gecreëerd.

Je kunt stellen dat wij design ‘compartimenteren’. Als voorbeeld; leggen wij een nadruk op ‘human-centered design’, terwijl wij ons bewust dienen te zijn over het effect van ons ontwerp op een geheel ecosysteem. Gevolgen van ons ontwerp rijken verder dan onze directe doelgroepen. Door dit te begrijpen zal ons product niet alleen ethisch meer verantwoord zijn, maar ontstaan er ook nieuwe (zakelijke) kansen. Een product (online en offline) produceert data waar men van kan profiteren en op kan innoveren.

Systemen zijn onderlinge afhankelijkheden van onderdelen die samenwerken of elkaar beïnvloeden. Deze afhankelijkheden kunnen van toepassing zijn op verschillende niveaus. Neem als voorbeeld je dagelijkse routine, (stads) verkeer, of biodiversiteit en klimaatverandering. Alles waar wij mee in aanraking komen (bijvoorbeeld de producten die wij gebruiken of produceren) hebben invloed een ander gebied.

Veel uitdagingen waar wij mee van doen hebben op het moment roepen om samenwerking.
Wij kunnen verstrikte vragen aanpakken door alle delen van het geheel te analyseren. Hierbij zijn multidisciplinariteit en samenwerking, respect en openheid sleutelwoorden. Het omarmen van systeem denken kan ons hier ver in brengen.

Wij hebben het ver geschopt met het compartimenteren van uitdagingen met een blik vanuit onze specialistische rollen. Maar nu is het tijd om complexe situaties aan te gaan vanuit een holistisch perspectief. Onze enige manier om een begin te maken met een systeem aanpak, is door ons open te stellen voor verschillende perspectieven en multidisciplinariteit.